Ekonomi altyapıdır ve temeldir. Bu belirleme bilimsel olduğu kadar toplumdaki herkes için de içselleştirilmiş bir olgudur.
Ekonomik altyapısını sağlam bir temele oturtamayan her birey, kurum, yapı, organizasyon vs. sürekliliğini sağlamada ciddi sorunlarla yüz yüzedir.
Gelişmek, ilerlemek, büyümek, kurumsallaşmak isteyen herkes için olduğu kadar Alevi hareketi için de ekonomik bir temelin oluşturulması ve güçlendirilmesi olmazsa olmazdır.
Bu konuda Alevi hareketi açısından halihazırda 2 handikap vardır. Birincisi yüzyıllardır ötekileştirilmeye tabi tutulan Aleviler içinde sermaye sahibi olanlar ülkedeki genel sermaye yapısı içinde çok çok yetersizdir. Hele ki, Alevi kimliğini gizlemeyen, bu kimliği sahiplenen Alevi sermaye sahipleri ise yok denecek kadar azdır. Haliyle Alevi hareketi açısından ekonomik temelin oluşturulması noktasında bu ayak açısından ciddi sorun vardır. İkincisi Alevi hareketinin toplumla olan kitle bağları açısından da ciddi zafiyet söz konusudur. Alevi toplumunun kendi hareketini sahiplenmesi, ona ekonomik olarak katkı sunması meselesi de çok çok zayıftır.
Yani ne Alevi zenginleri açısından ne de Alevi toplumu açısından mevcut harekete ekonomik anlamda sahip çıkma noktasında her iki ayakta da ciddi zafiyetler söz konusudur. Hal böyle olunca da Alevi hareketinin kurumları ve özellikle de cemevleri ciddi ekonomik sorunlarla karşı karşıyadır.
Bugün çokça eleştiri konusu yapılan belediyelerle ilişkilenme mevzusunun gerisinde de kendi ekonomik temelini oluşturamama sorunu yatmaktadır. Eğer siz ekonomik olarak bağımsız bir varlık ortaya koyamazsanız, döner dolaşır ekonomik olarak finanse edildiğiniz yerlere doğru eğilirsiniz. Bunun lamı cimi yok.
Alevi dedeleri eskiden taliplerinden aldığı “Hakkullah” ile yaşamını idame ettirdi. Şimdi böyle bir gelir dedeler için söz konusu mu hayır. Şimdi dedeler geçimleri için çalışmak zorundalar. Peki, geçim için günün büyük bölümünde çalışan birinin dedelik görevlerini yerine getirmesi ne kadar beklenebilir?
Dedelerin Alevi toplumunun dışında bir belediyeden ya da merkezi bütçeden maaş alması doğru değil, bu konuda haklı eleştiriler de var. Peki, tek başına doğruyu söylemek yetiyor mu? Alternatif sunmadan bir şeye yanlış demek sorunu çözüyor mu?
Alevi dedeleri, Alevi kurumları, cemevleri ekonomik ihtiyaçlarını nasıl karşılayacak? Bu sorunun altı doldurulmadan, bu konuda sürekliliği güvence altına alınmış bir ekonomik döngü sağlanmadan söylenenlerin bir hükmü olur mu?
Alevi kurumları, cemevleri iktidara, belediyelere vs. avuç açmasın, buraya kadar tamam. Peki, ya sonrası?
Gönüllülük temelinde yapılan her işin belli sınırları vardır ve sürekliği de olmaz. Gönüllü olarak Alevi kurumlarına, cemevlerine hizmet etmekle bu iş yürür mü? Profesyonellik açısından bakıldığında bunun olmayacağı ortada. Bazı canların kendinden feragat edip birçok işi gönüllü üslenmesi, fedakarlık yapması da bir yere kadardır. Kurumsallık kişilerin fedakarlığı ile oluşmaz. Kurumsallık için sistematik bir işleyiş gereklidir. Kişiler bugün var yarın yok ama kurumsal kimlik ve işleyiş gelecek açısından önemlidir. Kurumsallaşmayan, profesyonel bir çalışma tarzını oturtmayan hangi yapı olursa olsun geleceğini güvence altına alamaz.
Sistematik bir çalışma için planlama olmazsa olmazdır. Kim nerede ne zaman ne iş yapacak, neyi ne kadar, nasıl yaptı, neler eksik kaldı, neler fazla yapıldı bunların kayıt altında olması gerekiyor. Kurumlar için bu olmazsa olmazdır. Bunun sağlanamadığı yerde kurumsallıktan bahsedilemez. Kişilerin özverisi, fedakarlığı, yetenekleri ancak kurumsal işleyiş içinde bir güvenceye kavuşabilir. Yoksa bu emekler de zamanla yok olur gider.
Alevi hareketi profesyonellik ve kurumsallaşma için ekonomik altyapısını sağlam bir temele oturmak zorundadır. Bunun için de mevcut durumu objektif bir şekilde analiz etmek ve varolanla yola çıkmak zorundadır. Varolana dayanarak, mevcut potansiyeli harekete geçirecek mekanizmaları oluşturmak gerekiyor. Çarkın çevrilmesi ve çarka yeni dişlilerin zamanla eklenmesi gerekiyor. İlk döngünün nasıl sağlanacağına kafa yormak gerekir. Bunun için mevcut olanaklar, potansiyeller titizlikle gözden geçirilmelidir.
Başkalarına ekonomik olarak yaslanmak süreç içerisinde başka sorunlar doğurur. Ekonomik bağımlılığın siyaseten nerelere savuracağı belli olmaz. O yüzden ekonomi konusunu sağlıklı bir temele oturtabilme konusu yaşamsaldır.
